ఆవు,సొట్టయెద్దు -శ్రీ మహాభాగవతము
పరీక్షిత్తు పుట్టగానే జాతకం వ్రాయించారు. ధర్మరాజుతో కృపాచార్యుడు," వీడు చాలా సత్యసంధుడు,సధ్గునుడు, అవుతాడు.ఇక్ష్వాకు అంతటివాడు.శిబి చక్రవర్తి అంతటి దానశీలుడు. అస్త్రనైపుణ్యంలో అర్జునుడు వంటి గొప్ప వాడు. హిమవంతుడి వంటి గంభీరుడు. భూదేవి వంటి శాంతమూర్తి. బలి చక్రవర్తి అంతటి పరాక్రమవంతుడు. ప్రహ్లాదుడు వంటి విష్ణుభక్తి పరాయనుడు. వీడి పేరు భరతఖండంలో మారుమోగుతుంది" అన్నాడు.
పట్టాభిషేకమయ్యాకా పరీక్షిత్తు, తన జాతకంలో చెప్పినవన్నిటినీ ఖాయపరిచే రాజుగా తన రాజ్యాన్ని పరిపాలించ మొదలు పెట్టాడు. ధర్మరాజులాగా న్యాయంగా రాజ్య మేలసాగాడు. ఉత్తరకుమారుని కూతురు ణరావతిని పెండ్లి చేసుకున్నాడు. జనమేజయుడు అతని పెద్ద కొడుకు. గంగానదీ తీరాన్న అశ్వమేధయాగం చేసాడు. ణతే, అప్పుడే రాజ్యంలో కలిప్రభావం కనపడసాగింది. రో్జు రోజుకీ అధర్మం పెరిగిపోతుంది. అందుకని కలితో యుద్ధం చేయ తలపెట్టాడు. ఒక రోజు సరస్వతీ నదీ తీరాన్న, ఒక యెద్దు,ఒక ఆవుతో మాట్లాడనారంభించింది. ఆవు చూస్తే చాలా చిక్కిపోయినట్టు వుంది. ఆ ఆవు తన దూడ కోసం వెతుక్కుంటున్నట్ట్లుంది.దాని కనుల నీరు కారుతోంది. ఎద్దు కుంటుతోంది. దెబ్బ తగిలిందో యేమో!.
" ఎందుకలా ఏడుస్తున్నావు? నీ కెందుకు అంత నిరాశగా వుంది? ఒంట్లో బాగా లేనట్లుంది. మనోవ్యధా? ఓ భూదేవి, ధర్మం నశిస్తోందనా నీ దుఃఖం? నాకు తెలుసు, నీ మనసులోని బాధ,ఇన్నాళ్ళూ, అవతారపురుషుడు భూమిమీద వుండి, నిన్ను అధర్మం మింగేయకుండా కాపాడేడు. మరి యుప్పడు లేడనే కదా?" అని ఆ కుంటి యెద్దు, భూదేవి అయిన ఆ గోవుని అడిగింది.
"ఔను. కృష్ణుడు వెళ్ళిపోయాడు. అతను నా మీద కాలు పెట్టి నాకు యెంతో వెలుగునిచ్చాడు. నన్ను పవిత్రం చేసాడు. ఆ మంచిరోజులు తలచుకుంటూనే యిలా కన్నీరు విడుస్తున్నా" అంది, భూదేవి.
ఆరెండూ అలా మాట్లాడుకుంటూండగా, ఎవడో రాజులా వేషం వేసుకుని వాటిని బాధపెట్టడం మొదలుపెట్టాడు. కుంటి యెద్దుకు వున్న సరియైన ఒక్క కాలూ విరగొట్టడానికీ కర్ర తీసుకుని కొట్టజూస్తున్నాడు. తన రథంలో ఆ దారినే వెళ్తున్న పరీక్షిత్తు అది చూసి అక్కడికి జోరుగా తన రథం పోనిచ్చాడు. తన చేతిలో ధనస్సు పట్టుకుని బాణం వేయడానికి తీసాడు.
దీనావస్ధలో ఉన్న ఆ ఆవుని , ఆ కుంటి యెద్దును చూసి అతని గండె కరిగిపోయింది. వాటిని బాధిస్తున్న వాడిని చూచి, " ఎవడివిరా నువ్వు? నా రాజ్యంలో యింత దుర్మార్గానికి ఒడిగట్టడానికి నీకు ధైర్యం యెలా వచ్చిందిరా?" అంటూ గర్జించాడు.
ఆవుతో,"నేనున్నానుగా, నీకేమి భయంలేదు" అని చెప్తూ, ఎద్దుని చూసి, "మిమ్మల్ని బాధపెడుతున్న వీడి అంతు నే చూస్తా గాని , నీ కాలు విరగ్గొట్టిన వాడెవడు? వాడిని కూడా హత మార్చేస్తా" అని ఆ యెద్దుని అడిగాడు.
ధర్మమే ఆ యెద్దురూపంలో ఉన్నాది. అది "కరువంశంలో పుట్టిన నీలాంటివాడికి తగిన మాటలే ఆడావు. నా స్వంత మాటంటావా? నిజంగా యెవరు యిలా నాకు అన్యాయం చేసారో తెలియదు. నేను నలు ప్రక్కలా చూస్తుంటే, అందరూ ధర్మమంటే నానా విధాలుగా మాట్లాడుతున్నారు. కొందరు నాస్తికులంటారు,మనిషే తన విధికి కారకుడు, రక్షకుడూ, అని . మరికొందరు అన్నిటికీ ఆ నవగ్రహాలే కారణమంటారు. అలాగే మరికొంతమంది అంతా కర్మ అని కర్మనే దుయ్యబడతారు. బహుకొద్ది మంది మాత్రమే భగవంతుడు అనేవాడున్నాడు, వాడే అన్నిటికీ కారకుడు అని అంటున్నారు. నాకంతా అయోమయంగా ఉంది" అని పరీక్షిత్తుకు జవాబిచ్చింది.
"తెలియదంటూనే, నువ్వు ధర్మసూక్ష్మాలు పలికావు. నువ్వే ధర్మంలా కనబడుతున్నావు. నువ్వే అంత చక్కగా భూమి పెరిగే అధర్మన్ని వర్ణించగలవు."
"తపస్సు ,శౌచం,దయ,సత్యం అనేనాలుగు పాదాల మీదా ధర్మం నడుస్తుందంటారు. కలియుగంలో ఒక్క సత్య మనే పాదంతోనే నడుస్తుందంటారు.అందుకనే నువ్వు కుంటిగా ఉన్నావు. ఈ సత్యం ఒక్క దాన్ని కూడా తన అసత్యంతో నాశనం చేసేద్దామని కలి అనుకుంటున్నాడు. భయపడకు నేను కలిని చంపితీరుతాను." అని తన ధన్నస్సు కింద పెట్టి, కత్తి తీసి నరికేయడానికి కలిమీదకు పరిగెత్తాడు. తన మాయారూపం వదిలేసి, కలి పరీక్షిత్తు పాదాలమీద పడి , శరణు శరణు అని వేడుకున్నాడు.
అలా శరణు అన్నవాడిని ధర్మమూర్తులెవరూ చంపరుకదా! పరీక్షిత్తు, "నిన్నేం చేయను కాని నా రాజ్యంలో ఉండి నా ప్రజలకి నీ అసభ్యమైన గుణాలు అంటించకు.అందుకని ఇంకెక్కడికైనా ఫో" అన్నాడు.
"సమస్త భూమినీ నువ్వు పరిపాలిస్తుంటే నన్ను ఎక్కడికి వెళ్ళమంటావు, మరి?" అని కలి అడిగాడు.
"నిజమే. అందుకని నువ్వు బంగారం ఉన్న చోటికి వెళ్ళు. అది యెక్కడ ఉంటే అక్కడ నీ లోభం,అసత్యం,గర్వం, కామం,ద్వేషం అనే ఐదు గుణాలూ చెల్లుతాయి" అన్నాడు పరీక్షిత్తు. అందుకనే విజ్ఞులు అంటారు. బంగారం మహా పాపిష్టిది అని
పరీక్షిత్తు పుట్టగానే జాతకం వ్రాయించారు. ధర్మరాజుతో కృపాచార్యుడు," వీడు చాలా సత్యసంధుడు,సధ్గునుడు, అవుతాడు.ఇక్ష్వాకు అంతటివాడు.శిబి చక్రవర్తి అంతటి దానశీలుడు. అస్త్రనైపుణ్యంలో అర్జునుడు వంటి గొప్ప వాడు. హిమవంతుడి వంటి గంభీరుడు. భూదేవి వంటి శాంతమూర్తి. బలి చక్రవర్తి అంతటి పరాక్రమవంతుడు. ప్రహ్లాదుడు వంటి విష్ణుభక్తి పరాయనుడు. వీడి పేరు భరతఖండంలో మారుమోగుతుంది" అన్నాడు.
పట్టాభిషేకమయ్యాకా పరీక్షిత్తు, తన జాతకంలో చెప్పినవన్నిటినీ ఖాయపరిచే రాజుగా తన రాజ్యాన్ని పరిపాలించ మొదలు పెట్టాడు. ధర్మరాజులాగా న్యాయంగా రాజ్య మేలసాగాడు. ఉత్తరకుమారుని కూతురు ణరావతిని పెండ్లి చేసుకున్నాడు. జనమేజయుడు అతని పెద్ద కొడుకు. గంగానదీ తీరాన్న అశ్వమేధయాగం చేసాడు. ణతే, అప్పుడే రాజ్యంలో కలిప్రభావం కనపడసాగింది. రో్జు రోజుకీ అధర్మం పెరిగిపోతుంది. అందుకని కలితో యుద్ధం చేయ తలపెట్టాడు. ఒక రోజు సరస్వతీ నదీ తీరాన్న, ఒక యెద్దు,ఒక ఆవుతో మాట్లాడనారంభించింది. ఆవు చూస్తే చాలా చిక్కిపోయినట్టు వుంది. ఆ ఆవు తన దూడ కోసం వెతుక్కుంటున్నట్ట్లుంది.దాని కనుల నీరు కారుతోంది. ఎద్దు కుంటుతోంది. దెబ్బ తగిలిందో యేమో!.
" ఎందుకలా ఏడుస్తున్నావు? నీ కెందుకు అంత నిరాశగా వుంది? ఒంట్లో బాగా లేనట్లుంది. మనోవ్యధా? ఓ భూదేవి, ధర్మం నశిస్తోందనా నీ దుఃఖం? నాకు తెలుసు, నీ మనసులోని బాధ,ఇన్నాళ్ళూ, అవతారపురుషుడు భూమిమీద వుండి, నిన్ను అధర్మం మింగేయకుండా కాపాడేడు. మరి యుప్పడు లేడనే కదా?" అని ఆ కుంటి యెద్దు, భూదేవి అయిన ఆ గోవుని అడిగింది.
"ఔను. కృష్ణుడు వెళ్ళిపోయాడు. అతను నా మీద కాలు పెట్టి నాకు యెంతో వెలుగునిచ్చాడు. నన్ను పవిత్రం చేసాడు. ఆ మంచిరోజులు తలచుకుంటూనే యిలా కన్నీరు విడుస్తున్నా" అంది, భూదేవి.
ఆరెండూ అలా మాట్లాడుకుంటూండగా, ఎవడో రాజులా వేషం వేసుకుని వాటిని బాధపెట్టడం మొదలుపెట్టాడు. కుంటి యెద్దుకు వున్న సరియైన ఒక్క కాలూ విరగొట్టడానికీ కర్ర తీసుకుని కొట్టజూస్తున్నాడు. తన రథంలో ఆ దారినే వెళ్తున్న పరీక్షిత్తు అది చూసి అక్కడికి జోరుగా తన రథం పోనిచ్చాడు. తన చేతిలో ధనస్సు పట్టుకుని బాణం వేయడానికి తీసాడు.
దీనావస్ధలో ఉన్న ఆ ఆవుని , ఆ కుంటి యెద్దును చూసి అతని గండె కరిగిపోయింది. వాటిని బాధిస్తున్న వాడిని చూచి, " ఎవడివిరా నువ్వు? నా రాజ్యంలో యింత దుర్మార్గానికి ఒడిగట్టడానికి నీకు ధైర్యం యెలా వచ్చిందిరా?" అంటూ గర్జించాడు.
ఆవుతో,"నేనున్నానుగా, నీకేమి భయంలేదు" అని చెప్తూ, ఎద్దుని చూసి, "మిమ్మల్ని బాధపెడుతున్న వీడి అంతు నే చూస్తా గాని , నీ కాలు విరగ్గొట్టిన వాడెవడు? వాడిని కూడా హత మార్చేస్తా" అని ఆ యెద్దుని అడిగాడు.
ధర్మమే ఆ యెద్దురూపంలో ఉన్నాది. అది "కరువంశంలో పుట్టిన నీలాంటివాడికి తగిన మాటలే ఆడావు. నా స్వంత మాటంటావా? నిజంగా యెవరు యిలా నాకు అన్యాయం చేసారో తెలియదు. నేను నలు ప్రక్కలా చూస్తుంటే, అందరూ ధర్మమంటే నానా విధాలుగా మాట్లాడుతున్నారు. కొందరు నాస్తికులంటారు,మనిషే తన విధికి కారకుడు, రక్షకుడూ, అని . మరికొందరు అన్నిటికీ ఆ నవగ్రహాలే కారణమంటారు. అలాగే మరికొంతమంది అంతా కర్మ అని కర్మనే దుయ్యబడతారు. బహుకొద్ది మంది మాత్రమే భగవంతుడు అనేవాడున్నాడు, వాడే అన్నిటికీ కారకుడు అని అంటున్నారు. నాకంతా అయోమయంగా ఉంది" అని పరీక్షిత్తుకు జవాబిచ్చింది.
"తెలియదంటూనే, నువ్వు ధర్మసూక్ష్మాలు పలికావు. నువ్వే ధర్మంలా కనబడుతున్నావు. నువ్వే అంత చక్కగా భూమి పెరిగే అధర్మన్ని వర్ణించగలవు."
"తపస్సు ,శౌచం,దయ,సత్యం అనేనాలుగు పాదాల మీదా ధర్మం నడుస్తుందంటారు. కలియుగంలో ఒక్క సత్య మనే పాదంతోనే నడుస్తుందంటారు.అందుకనే నువ్వు కుంటిగా ఉన్నావు. ఈ సత్యం ఒక్క దాన్ని కూడా తన అసత్యంతో నాశనం చేసేద్దామని కలి అనుకుంటున్నాడు. భయపడకు నేను కలిని చంపితీరుతాను." అని తన ధన్నస్సు కింద పెట్టి, కత్తి తీసి నరికేయడానికి కలిమీదకు పరిగెత్తాడు. తన మాయారూపం వదిలేసి, కలి పరీక్షిత్తు పాదాలమీద పడి , శరణు శరణు అని వేడుకున్నాడు.
అలా శరణు అన్నవాడిని ధర్మమూర్తులెవరూ చంపరుకదా! పరీక్షిత్తు, "నిన్నేం చేయను కాని నా రాజ్యంలో ఉండి నా ప్రజలకి నీ అసభ్యమైన గుణాలు అంటించకు.అందుకని ఇంకెక్కడికైనా ఫో" అన్నాడు.
"సమస్త భూమినీ నువ్వు పరిపాలిస్తుంటే నన్ను ఎక్కడికి వెళ్ళమంటావు, మరి?" అని కలి అడిగాడు.
"నిజమే. అందుకని నువ్వు బంగారం ఉన్న చోటికి వెళ్ళు. అది యెక్కడ ఉంటే అక్కడ నీ లోభం,అసత్యం,గర్వం, కామం,ద్వేషం అనే ఐదు గుణాలూ చెల్లుతాయి" అన్నాడు పరీక్షిత్తు. అందుకనే విజ్ఞులు అంటారు. బంగారం మహా పాపిష్టిది అని
No comments:
Post a Comment