अयं वेढाः परशू सायकवशाध्याः
सर्वाभरणभूषिताः।
निष्काशः श्मशानः कुण्डलिडृदामर
नागाह्व लीलागृहाः।।
सर्वार्थं भाजन्ते शिरः पथि कवटीभिः
कपाटैर्बहुभिः।।
सर्वे युद्धाभिमानिनस्ते बलाध्याः
सरणागताः।
सर्वे शत्रूघ्नाः सर्वार्थशरणास्ते
शर्वाणि देवाश्च ते।
यस्य शक्त्यात्मकाश्चित्रा त्रिदशास्तेन
सुरारिहन्त्रा देवाः।
इत्युक्त्वैवंस्तुवन्तो देवाः ददृशुस्ते
युधि प्रहराणि।
ततस्तु मारुतसेनाभिस्तुष्टुवुश्चाब्रुवन्
प्रहराणि।
श्रुत्वा तुष्टाव मधुसूदन नाग
प्रहराणि चैव ते।
एवमध्ये युधि योध इव स्तुतवन्तः
समागताः।
नैवान्न घोरमुपगच्छत क्षयाय
तत्र देवाञ्जग्मुर्हताः।
न तं देवाश्च मरुतश्च संयोजयंत
उपाददे।
न संयोजयित्वा विष्णोः
कवचाय मधुसूदनः।।
कृष्णो मारुत उवाच:
अयं वज्रकवचस्त्वंस्तु प्रसीद
माधव प्रभो।
वधं प्रति न वा वक्ष्ये त्रातारं त्वां
जनार्दन।
कवचस्यापि यत्प्राप्तै दृढं कार्यं
मया शुभे।
तत्कुरुष्व मतिमांस तु यदहमप्यवाञ्छितः।।
मधुसूदनो वाच:
नरवक्षस्थलालग्नाः समुद्रे घर्मकाननाः।
वज्राधरा मध्यमे वा त्रयः सप्त स्वराः प्रति।
स्वरास त्रयो दश मात्राश्च अक्षराणि च पञ्चदश।
नवत्या द्विशतिमात्रा याः ताः परिदधाति मम्।।
पादयोः सर्वभूतानां शिरः क्ष्माम्बुधारया।
दृढाश्वचीरुणा युक्ता वायुत्रायामवस्थितः।
वायोरन्तर्गतः कृष्णः पृष्ठे सूर्यमण्डले।
कवचं सर्वभूतानां जीवनाय प्रतिष्ठितम्।।
ततः प्रभृति युद्धाय मधुसूदनो
गदाधरः।
रथेन सह सन्धाय भुजङ्गवलयङ्कृतः।।
एवमुपायं भगवान् कवचं भगवत्तमः।
अधिगम्याभिमुख्येन प्राहाद्भुतं नृपाय तत्।
रथाच्च सत्वया युक्तो यथावत् समवस्थितः।
ययौ समागताश्चैव कृष्णस्यैकान्तिकं पदः।।
Telugu:
ఓం
అయం వేఢాః పరశూ సాయకవశాధ్యాః
సర్వాభరణభూషితాః।
నిష్కాశః శ్మశానః కుణ్డలిడృదామర
నాగాహ్వ లీలాగృహాః।।
సర్వార్థం భాజంతే శిరః పథి కవటీభిః
కపాటైర్బహుభిః।।
సర్వే యుద్ధాభిమానినస్తే బలాధ్యాః
సరణాగతాః।
సర్వే శత్రూఘ్నాః సర్వార్థశరణాస్తే
శర్వాణి దేవాశ్చ తే।
యస్య శక్త్యాత్మకాశ్చిత్రా త్రిదశాస్తేన
సురారిహన్త్రా దేవాః।
ఇత్యుక్త్వైవంస్తువంతో దేవాః దదృశుస్తే
యుధి ప్రహరాణి।
తతస్తు మారుతసేనాభిస్తుష్టువుశ్చాబ్రువన్
ప్రహరాణి।
శ్రుత్వా తుష్టావ మధుసూదన నాగ
ప్రహరాణి చైవ తే।।
ఏవమధ్యే యుధి యోధ ఇవ స్తుతవంతః
సమాగతాః।
నైవాన్న ఘోరముపగచ్ఛత క్షయాయ
తత్ర దేవాఞ్జగ్ముర్హతాః।।
న తం దేవాశ్చ మరుతశ్చ సంయోజయంత
ఉపాదదే।
న సంయోజయిత్వా విష్ణోః
కవచాయ మధుసూదనః।।
కృష్ణో మారుత ఉవాచ:
అయం వజ్రకవచస్త్వంస్తు ప్రసీద
మాధవ ప్రభో।
వధం ప్రతి న వా వక్ష్యే త్రాతారం త్వాం
జనార్దన।
కవచస్యాపి యత్ప్రాప్తై దృఢం కార్యం
మయా శుభే।
తత్కురుష్వ మతిమాంస తు యదహమప్యవాఞ్ఛితః।।
మధుసూదనో వాచ:
నరవక్షస్థలాలగ్నాః సముద్రే ఘర్మకాననాః।
వజ్రాధరా మధ్యమే వా త్రయః సప్త స్వరాః ప్రతి।
స్వరాస్ త్రయో దశ మాత్రాశ్చ అక్షరాణి చ పఞ్చదశ।
నవత్యా ద్విశతిమాత్రా యాః తాః పరిదధాతి మమ్।।
పాదయోః సర్వభూతానాం శిరః క్ష్మామ్బుధారయా।
దృఢాశ్వచీరుణా యుక్తా వాయుత్రాయామవస్థితః।
వాయోరన్తర్గతః కృష్ణః పృష్ఠే సూర్యమణ్డలే।
కవచం సర్వభూతానాం జీవనాయ ప్రతిష్ఠితమ్।।
తతః ప్రభృతి యుద్ధాయ మధుసూదనో
గదాధరః।
రథేన సహ సన్ధాయ భుజఙ్గవలయఙ్కృతః।।
ఏవముపాయం భగవాన్ కవచం భగవత్తమః।
అధిగమ్యాభిముఖ్యేన ప్రాహాద్భుతం నృపాయ తత్।
రథాచ్చ సత్వయా యుక్తో యథావత్ సమవస్థితః।
యయౌ సమాగతాశ్చైవ కృష్ణస్యైకాంతికం పదః।।
No comments:
Post a Comment